Με την απόφασή του στην υπόθεση C-61/08 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι η Ελληνική Δημοκρατία, διατηρώντας στη νομοθεσία της την προϋπόθεση ελληνικής ιθαγένειας για την πρόσβαση στο επάγγελμα του συμβολαιογράφου, παρέβη τις υποχρεώσεις της εκ του άρθρου 49 ΣΛΕΕ, το οποίο καθιερώνει την ελευθερία εγκαταστάσεως. Αντίθετα, το Δικαστήριο απέρριψε την αιτίαση της Επιτροπής περί πλημμελούς μεταφοράς της οδηγίας 89/48 όσον αφορά το συμβολαιογραφικό επάγγελμα.
Ειδικότερα, αν και το Δικαστήριο έκρινε ότι ο συμβολαιογράφος δεν ασκεί δημόσια εξουσία, δέχθηκε ότι μπορούν να δικαιολογηθούν περιορισμοί στην ελευθερία εγκατάστασης, όπως οι διαδικασίες διορισμού συμβολαιογράφων, ο περιορισμένος αριθμός των θέσεών τους, οι κατά τόπον αρμοδιότητές τους, το καθεστώς που διέπει τις αμοιβές τους, η ανεξαρτησία τους, τα ασυμβίβαστα και ο αποκλεισμός της δυνατότητας επαγγελματικής μετακινήσεώς τους, εφόσον οι περιορισμοί αυτοί είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την εκπλήρωση των σκοπών της τήρησης της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου. Εκ της ανωτέρω κρίσεως προκύπτει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θέτουν όρους και προϋποθέσεις για την πρόσβαση στο συμβολαιογραφικό επάγγελμα, στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας. Συνεπώς, η κρίση του Δικαστηρίου ότι οι συμβολαιογράφοι δεν ασκούν δημόσια εξουσία μειώνεται σημαντικά στην πράξη.
Συνεπώς, η απόφαση του Δικαστηρίου δεν αφορά τη θέση και την οργάνωση του συμβολαιογραφικού επαγγέλματος στην ελληνική έννομη τάξη ούτε τις λοιπές, πλην της σχετικής με την ιθαγένεια, προϋποθέσεις προσβάσεως στο εν λόγω επάγγελμα. Επίσης, η απόφαση αφορά μόνο την ελευθερία εγκατάστασης και όχι την εφαρμογή των διατάξεων περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ούτε περί ελεύθερης κυκλοφορίας εργαζομένων. Επομένως, τα ζητήματα αυτά ουδόλως καλύπτονται από το δεδικασμένο.
Ειδικότερα, αν και το Δικαστήριο έκρινε ότι ο συμβολαιογράφος δεν ασκεί δημόσια εξουσία, δέχθηκε ότι μπορούν να δικαιολογηθούν περιορισμοί στην ελευθερία εγκατάστασης, όπως οι διαδικασίες διορισμού συμβολαιογράφων, ο περιορισμένος αριθμός των θέσεών τους, οι κατά τόπον αρμοδιότητές τους, το καθεστώς που διέπει τις αμοιβές τους, η ανεξαρτησία τους, τα ασυμβίβαστα και ο αποκλεισμός της δυνατότητας επαγγελματικής μετακινήσεώς τους, εφόσον οι περιορισμοί αυτοί είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την εκπλήρωση των σκοπών της τήρησης της νομιμότητας και της ασφάλειας δικαίου. Εκ της ανωτέρω κρίσεως προκύπτει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θέτουν όρους και προϋποθέσεις για την πρόσβαση στο συμβολαιογραφικό επάγγελμα, στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας. Συνεπώς, η κρίση του Δικαστηρίου ότι οι συμβολαιογράφοι δεν ασκούν δημόσια εξουσία μειώνεται σημαντικά στην πράξη.
Συνεπώς, η απόφαση του Δικαστηρίου δεν αφορά τη θέση και την οργάνωση του συμβολαιογραφικού επαγγέλματος στην ελληνική έννομη τάξη ούτε τις λοιπές, πλην της σχετικής με την ιθαγένεια, προϋποθέσεις προσβάσεως στο εν λόγω επάγγελμα. Επίσης, η απόφαση αφορά μόνο την ελευθερία εγκατάστασης και όχι την εφαρμογή των διατάξεων περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών ούτε περί ελεύθερης κυκλοφορίας εργαζομένων. Επομένως, τα ζητήματα αυτά ουδόλως καλύπτονται από το δεδικασμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου